مبانی نظری و پیشینه تحقیق درمان فراشناخت(فصل دوم تحقیق)

مبانی نظری و پیشینه تحقیق درمان فراشناخت(فصل دوم تحقیق)

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

• همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
• توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
• پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
• رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

• منبع:                           دارد (به شیوه APA)
• نوع فایل:WORDو قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

مطالعات Gabouri and Devon (2003)، تمایل برای عمل جراحی صورت ممکن است یک اختلال شخصیتی را منعکس کند با حجم نمونه 133 نفر از متقاضیان عمل جراحی زیبایی صورت در دانشگاه تولئان انجام گرفت، نشان داد، 29 درصد افراد هیچ اختلال شخصیتی نداشته و در افراد باقیمانده، 25 درصد اختلال شخصیت خود شیفته، بعد از آن 12 درصد اختلال شخصیت وابسته و 10 درصد اختلال نمایشی داشته اند.

مطالعه Cash و همکاران(1996)،بررسی توسعه پرسشنامه طرحواره ظاهر در ارزیابی تصویر بدنی شناختی جدید با نمونه ای به  حجم 274 نفر از دانش آموزان دختر نشان داد افرادی که تصویر بدنی نامطلوبی از خودشان دارند در روابط­شان احساس حقارت فردی می کنند.

Sclafani (2003)، در پژوهش خود نشان داد، افرادی که دارای اختلالات روانی مزمن  هستد کاندیدای مناسبی برای جراحی زیبایی نمی­باشند.

Pecorari و همکاران (2010)، در بررسی دو گروه کسانی که جراحی زیبایی انجام داده بودند و گروهی که جراحی زیبایی انجام نداده بودند، گزارش کردند در افرادی که اقدام به جراحی زیبایی نکرده بودند، نمره تصویر ذهنی منفی از خود به نسبت گروه دیگر کمتر و میزان عزت نفس بیشتر بود.

در پژوهش Alves و همکاران (2007) در مقایسه اضطراب در بین افرادی که عمل جراحی زیبایی پستان انجام داده بودند و بیماران مبتلا به سرطان پستان، که بر روی 114 نفر از بیمارانی که به دو گروه تقسیم شدند، گروه شامل متقاضیان جراحی زیبایی پستان و افراد دارای سرطان بودند، که نتیجه نشان داد هر دو گروه سطح و میزان شیوع اضطراب یکسانی را تجربه ­کردند.

در پژوهش Sarwer (1998) بر روی ویژگی زنان که تحت عمل جراحی زیبایی متعدد بودند، در نمونه 85 نفری، که 36 نفر گروه آزمایش و 49 نفر گروه شاهد بودند نشان داد، افرادی که تحت عمل جراحی زیبایی متعدد قرار می­گیرند، وابسته تر، خودشفته­تر است ولی از نظر اعتماد به نفس و اضطراب اجتماعی با گروه شاهد تفاوتی ندارد.

در مطالعه Wells  و همکاران (2012) در مورد درمان فراشناختی در افراد مقاوم به درمان نشان داد، این درمان برای بیماران افسرده مفید بوده اند و بوسیله مقیاس BDI سبب کاهش 66 درصدی افسردگی در بین بیماران و همچنین کاهش 58 درصدی در دوره پیگیری شده است.