بررسی بهداشت روانی بیماران سرطانی شیمی درمانی شده بیمارستان امام حسین (ع) تهران

بررسی بهداشت روانی بیماران سرطانی شیمی درمانی شده بیمارستان امام حسین (ع) تهران

كلیات پژوهش

مقدمه:

بدون شك سلامت افراد جامعه اهمیت بسزایی دارد. جوامع انسانی بدون حفظ سلامت و رعایت بهداشت نمی توانند بقا و استمرار خود را حفظ كنند. بیماری و ناتوانی، روابط انسانی را مختل و در نتیجه احساس امنیت و همبستگی را از انسان سلب می سازد. پس طبیعی است كه علم طب با هدف دستیابی به اطلاعات جدید همواره در حفظ و بهبود سلامت جامعه تلاش میكند. حفظ سلامت جسمانی افراد یك جامعه معنی جلوگیری از شیوع یا ریشه كن ساختن بیماریهایی كه باعث از كار افتادن یا نابودی انسان می شوند.

همانطور كه بهداشت به عنوان وظیفه علم طب و در حیطه علوم پزشكی از اهمیت شایانی برخودار است و حفظ سلامت جسمانی افراد بدان وابسته است، بهداشت و سلامت روانی فرد فرد جامعه نیز مورد توجه خاص متخصصین و دست اندركاران قرار گرفته است. آنچه امروزه به عنوان بهداشت روانی[1] در جوامع مختلف مطرح است، در حقیقت یك رشته تخصصی در محدوده روان‌پزشكی محسوب می شود. اما آنچه در بدو امر باید بدان اشاره كرد این مسئله مهم است كه با توجه به تفاوتهای عمده‌ای كه بین بیمارهایی روانی و بیماریهایی جسمانی وجود دارد، بهداشت روانی در عملی ساختن اهداف خود با مشكلات فراوانی روبروست.

علائم رفتاری، هیجانی و شناختی ممكن است در پاسخ به حوادث پراسترس ایجاد شود یك یا چند عامل استرس‌زا می تواند زمینه ساز بیماریها و اختلالات روانپزشكی باشد. تعداد و شدت عامل استرس‌زا همیشه پیش بینی كننده ی شدت علائم و اختلال روانپزشكی نیست. عامل استرس‌زا ممكن است منفرد، متعدد، یا مداوم باشد. بیماری جسمی یكی از عوامل استرس‌زا می باشد كه در صورت مزمن شدن می تواند خطری برای بهداشت روانی فرد محسوب شود.

باید بدانیم كه خانواده، اجتماع و متخصصین رشته های مختلف طب همانند روانپزشكان در بهداشت روانی بیماران مبتلا به بیماریهای جسمانی نقش بسزایی دارند. برای مثال، خانواده و اجتماع با رعایت مورد پیشگیری كننده از ابتلا به بیماریهای جسمی (در حد امكان) و با حمایت عاطفی و اجتماعی از بیماران بعد از ابتلا به بیماریهای جسمانی و قبول و پذیرش بیماری به جای طرد آنان می توانند در زمینه بالا بردن بهداشت روان فدر یا حداقل متعادل نمودن آن نقش مفیدی ایفا كنند.